Of het voor mij niet fijn zou zijn als ik na de tour de terroir nog even in Maastricht kon blijven? “Ik denk dat ik namelijk wel iets leuks voor je heb”. En zo komt het dat ik op zondagavond, iets voor tienen met mijn rolkoffertje over een in schemer gehuld vrijthof loop. Google maps wijst me de weg.
Chique Mediterraan
Ik passeer volle terrassen waar wijntjes gedronken worden alsof het morgen niet maandag, maar een vrije dag is. En dan gelijk ergens in chique Mediterraan Europa. In gedachten loop ik door. Had ik de laatste keer dat ik hier was niet hardop tegen mijn bestie gezegd dat Maastricht was zoals ik eigenlijk had gehoopt dat Breda zou zijn? De ‘chique’, de ‘joie de vivre’…zelfs het Mestreechs. Het heeft iets woest aantrekkelijks.
Maar nog voordat ik het hele plaatje in mijn hoofd rond heb, zie ik het hotel al liggen. Het ziet er van ver af inderdaad uit als een bioscoop, zoals ik die van vroeger ken. Midden in het centrum, in zo’n karakteristiek pand met een grote indrukwekkende entree. Het is natuurlijk al vrij laat en ik arriveer blijkbaar precies op het moment van wisseling van de wacht. Nachtportier c.q. bartender Emerson neemt net over…
It’s all in the details
Ik laat met één stap het bourgondische Limburgse wereldje achter me en stap een wereld in van stadse luxe. Een prachtig boutique hotel inclusief een aantrekkelijke bar, vriendelijk personeel en mondaine materialen. Het oude gebruik van het pand in een wel heel origineel jasje want hoe langer je kijkt, hoe meer details opvallen die refereren naar het originele gebruik. Het komt terug tot in de allerkleinste details.
Twisted
De kamers zijn donker en mysterieus, de service op en top, er is Netflix, het ontbijt is er heerlijk maar blijf vooral lang genoeg om toch ook nog even aan te kunnen schuiven in de bar. Emerson nodigt me uit nog terug naar beneden te komen omdat hij me graag iets bijzonders wil laten proeven. ‘Want’, zegt hij er veelbelovend bij, ‘bar Twisted heet natuurlijk niet voor niets bar Twisted…”
Zinnenprikkelend
Kijk, en dan heb je mijn aandacht en zit ik niet veel later braaf aan de bar met voor mij vier gitzwarte wijnglazen. Onlangs las ik ergens dat je brein moet snappen wat er komen gaat om de smaak te begrijpen. En dat is precies wat er misgaat… ik denk wijn te drinken maar ruik Sherry en het smaakt naar krenten. Alsof de bus plots rechtsaf slaat als je eigenlijk verwacht naar links te gaan! Een snelle blik op de kaart leert dat de hele kaart twisted is. Vergeet maar snel de Bacardi Cola of een fles Bordeaux. Deze bar hier is voor de avonturiers, de durvers de ontdekkingsreiziger…
Net als het hele hotel. Origineel, bijzonder en eigenzinnig. Een heerlijke fantasievolle wereld waarin alles mogelijk is. Jouw eigen wereld vol mogelijkheden, zonder beperkingen en grenzen waarin niets is wat het lijkt.
Zoeken jullie nog wel even uit waarom er in hemelsnaam zo’n vieze roze kauwgom op de klok geplakt zit in kamer 311?? ; )
Over twisted gesproken…
——— advertorial———
myramadeleine.com 