Zo kennen we er maar weinig….misschien zelfs maar één. Een horecaondernemer die zich al 40 jaar, met hart en ziel inzet voor zijn restaurant en zijn gasten. Hij moet zelf dan ook duidelijk nog een beetje aan het idee wennen, want het besluit is genomen; specialiteitenrestaurant de Pepermolen sluit in Mei haar deuren. Maar Ton, waar moeten we nu kikkerbilletjes gaan eten??
Sfeervol en intiem
Achter een klein barretje met een imposante porseleinen tap staat Ton van de Maagdenburg, de sympathieke eigenaar van de Pepermolen al op ons te wachten. Hij ontvangt me gastvrij in het restaurant, wat onmiddellijk voelt als een warme deken. Het zitje bij de openhaard, het bloemetjesgordijn, de zorgvuldig gedekte tafeltjes en de nostalgische muziek die zachtjes uit de boxen komt…. Er is hier in de afgelopen 40 jaar duidelijk weinig veranderd en dat is meteen ook de charme van De Pepermolen. Een prachtig plaatje dat klopt!
Hoe het begon
In de Korte Bosschstraat, aan de rand van het centrum, begon Ton, samen met zijn echtgenote Margareth, in de jaren 70 restaurant De Pepermolen. Samen creëerden ze een sfeervol restaurant waar je fantastisch kunt eten in een intieme, huiselijke sfeer. Hij als kok in de open keuken, zij als hartverwarmende gastvrouw, met op de kaart dé Franse klassiekers. Hier eet je nog steeds Escargots de Bourgogne (slakken), Sole Meunière (in roomboter gebakken zeetong) en Tournedos Jefferson, precies zoals het hoort te zijn.
Klassieke keuken met de grote K
Trouw blijven is de sleutel tot succes gebleken. ‘Alles is altijd vers en zelfgemaakt. Er zijn gasten die nog precies weten wat voor saus ze jaren geleden eens bij me hebben gegeten en komen er nog steeds speciaal voor terug’. Reden genoeg dus om ook de menukaart te laten zoals hij was. ‘Als ik er een Spaans of Italiaans tintje aan wil geven, ga ik wel lekker buiten in het zonnetje zitten!, antwoordt een lachende Ton.
Voor de Pepermolen dan ook geen andere leveranciers, ander interieur, moderne muziek of de nieuwste kooktechnieken. ‘Het lijkt soms wel of je een machinisten diploma nodig hebt bij al die nieuwe technieken! Nee hoor, bij mij gewoon alles in de pan, vuur eronder en à la minute bereid.’ Kortom een eerlijke klassieke keuken met een hele grote K!
Veranderingen
Ton vertelt vol trots over zijn restaurant, over de vele mooie ontmoetingen en zijn meest opvallende, trouwe gasten. Hij vertelt over het overlijden van zijn echtgenote in 2007, en hoe lieve dochter Doris daarna haar rol tijdelijk overnam. ‘Inmiddels doe ik het samen met mijn vriendin Marijke. Ik in de keuken en zij het restaurant.’
Hij praat over de Pepermolen alsof het nog jaren open blijft. Het besluit moet duidelijk ook bij hem nog een beetje landen. De dagelijkse routines, de vaste klanten, zijn vertrouwde plekje in de keuken en achter de porseleinen tap…het zal wennen zijn. Ook voor ons!
Nog niet te laat
Ben jij nog nooit bij restaurant de Pepermolen geweest of wilde je altijd al eens gaan? Het is gelukkig nog niet te laat! Je hebt nog een paar maanden om te genieten van de authentieke kookkunsten van Ton, de gastvrijheid van vriendin Marijke en het filmisch decor, voordat de Pepermolen definitief haar deuren sluit. Geen slecht idee met het wildseizoen voor de deur, want van Oktober tot en met December staat er Hazenrug op het menu. Één van zijn absolute specialiteiten!
En wat nu?
Op de vraag hoe Ton straks zijn dagen gaat invullen, antwoordt hij na een kleine stilte: ‘Ik denk dat ik eerst flink zal moeten afkicken. En daarna? Samenwonen met Marijke, paardrijden met mijn kleindochter en bij ons thuis kikkerbilletjes bakken voor onze vaste klanten vermoed ik…’
Ton, Breda gaat je missen!!
myramadeleine.com 